Αγαπησιάρικη υποκρισία…

Σήμερα το πρωί άνοιξα τηλεόραση για να χαζέψω λίγο και να πάρω το καφεδάκι μου!

Και τι βλέπω?

Ένας μαραθώνιος για τον εμβολιασμό των παιδιών

Όχι μονό για το συγκεκριμένο αλλά και για άλλους μαραθώνιους και ελεημοσύνες, συσσίτια που υπάρχουν παντού τώρα και για εμάς!

Δεν κατουρήσαμε στο πηγάδι εμείς έτσι?

Τώρα τι πρέπει να κάνει ένας κάλος άνθρωπος όταν του ζητηθεί η βοήθεια?

Και βεβαία να την δώσει ε?

Χάχα καλό ε?

Εκμεταλλευμένε ακόμα και την δική μας κατάσταση. Βάζουν παΐδια να λένε ότι τώρα που δεν έχουμε εμείς λεφτά αυτό που θα προσφέρουμε θα έχει μεγαλύτερη άξια…

Αν καταλαβαίναμε όμως από πριν γιατί γίνονται όλα αυτά θα μπορούσαν να μας το πουν? Δεν θα είχαμε φτάσει σε αυτό το σημείο για να μπορούν να μας το πουν αυτό!

Να μας χτυπήσουν στο συναίσθημα? Έρχονται και Χριστούγεννα ε?

Όποτε κάνε μια καλή πράξη τώρα και είσαι οκ!

Αυτή είναι η λύση? Εσύ που διαβάζεις τώρα αυτό το κείμενο θάμασε ότι μικρός έκανες κι εσύ εμβόλια είχες να φας και να ντυθείς?

Τώρα τι γίνετε?

Μήπως δεν είναι η λύση να κάνουμε όλα αυτά? Αν δώσεις σε κάποιον να φάει ένα κομμάτι ψωμί ναι οκ θα χορτάσει εκείνη την στιγμή και αυτό είναι πολύ καλό!

Αλλά αύριο μήπως πάλι θα πεινάσει?

Μήπως η λύση είναι να δόσεις στους ανθρώπους την ευκαιρία να δουλέψουν για να μην χρειάζονται κάποιον να του ταΐζει?

Μήπως αυτός είναι πραγματικός μαραθώνιος?

Μήπως το έπαθλο αυτού του μαραθωνίου είναι μια ελεύθερη ζωή?

Με το να δίνεις ένα εύρο κάθε χρόνο σε έναν άπορο δεν αλλάζει κάτι…

Με το να πολεμήσεις όμως για μην χρειάζεται να του δόσεις το εύρο αλλάζει η ζωή του!